Binnen de industriesector is sprake van gebrek aan kennis over de recyclebaarheid van bijvoorbeeld staal, aluminium en kunststof waaruit opslag- en transportmiddelen gemaakt worden. Uit onderzoek van Kruizinga.nl is gebleken dat onder jongere medewerkers de kennis het minst aanwezig is. Vaak worden kostbare materialen ongesorteerd weggegooid, terwijl het vaak nog herbruikbaar is. Wanneer een product te versleten is voor hergebruik, kan er worden gekeken welke onderdelen recyclebaar zijn.
De meeste metalen zijn vrijwel oneindig te recyclen. Toch denken veel ondervraagden dat bijvoorbeeld stalen stapelbakken, magazijnstellingen en gaascontainers slechts deels recyclebaar zijn. Toch zijn vrijwel alle producten vervaardigd uit materialen die door recycling gebruikt kunnen worden voor het vervaardigen van nieuwe grondstoffen.
Toch is het recyclen van materialen iets dat als één van de laatste opties moet worden gezien. De herbruikbaarheid van opslag- en transportmiddelen is vaak nog zo groot, dat het belangrijker is om hier eerst naar te kijken. Daarnaast is de afgelopen jaren de vraag naar gebruikte producten toegenomen om kosten te besparen en om een bijdrage te kunnen leveren aan een circulaire economie. Een productief tweede leven voor producten en materialen is altijd beter dan het omsmelten en opnieuw produceren van goederen. Daarbij wordt energie en andere, nieuwe, grondstoffen gebruikt die bij hergebruik niet nodig zijn. In 2050 wil de overheid dat Nederland zich bevindt in een volledig circulaire economie, zodat er geen grondstoffen meer onnodig verloren zullen gaan. Om daar een goede bijdrage aan te kunnen leveren, is circulair inkopen waarbij vooraf nagedacht wordt over hergebruik en recycling steeds belangrijker.
